Święto św. Kazimierza Królewicza, który miał ogromne nabożeństwo do Matki Bożej, mobilizuje, by na dziś znaleźć u Osieckiej motyw maryjny. Da się? Da się.
Polska Madonna to prawdziwy majstersztyk. Osiecka, żonglując skojarzeniami, opowiada i o współczesnej Matce Polce, i o Polsce, której już trochę nie ma, i o marzeniach, które nie zmieniają się, mimo upływu lat. Niemal reportaż, w którym wystarczy „kadr”, by dostrzec całą rzeczywistość. Jest w tej relacji i „miejsce w przedszkolu”, i „bilet do kina”, są „niedorzecznie małe pieniądze” i oczywiście „kwiatek na Święto Kobiet”. Ale jest też „litania smutna” ułożona z powtarzalnych „byle do nocy, byle do jutra”. Polską Madonnę sen otula jak łaska boska, a pieniądze na czynsz – nie wiadomo czy ma. Pośród rozmaitych skojarzeń lubię jednak myśleć, że bohaterką tej piosenki jest jednak Matka Boża – wplecenie jej w te wszystkie polskie sprawy ma jakiś niezwykły urok i wdzięk. I tak tej piosenki można dziś posłuchać – w wykonaniu Maryli, a jakże.
